Ahmet AKIN – Yeminli Mali Müşavir

    Öncelikle şunu belirtelim: Türkiye’deki yapısıyla muhafazakar bir insan demokrat olamaz, Demokrat bir insan da muhafazakar. Ben söylemiyorum. Türk Dil Kurumu muhafazakarlığın “tutuculuk” olduğunu yazıyor. Bir insanın demokrat olabilmesi için yeni düşüncelere ve değişime açık, insan haklarına saygılı, adaletli, bilim ve teknolojiye inanması, duygularını dile getirmekte cesur olması gerekiyor. “Dediğim dedik, çaldığım düdük” dayatması ile, ne muhafazakar olabilirsiniz, ne de demokrat. Olsa olsa, sivil otoriter bir yöne doğru savrulursunuz.

     14 Şubat Sevgililer Günü, 1800 yıllarında Amerika’lı Esther Howland’ın ilk Sevgililer Günü kartını yollamasından bu yana çok sayıda insanın kutladığı toplumsal bir olay olmuştur. Bizim Amerikancı muhafazakar demokratlarımız Sevgililer Günü’nü gavur icadı deyip bir kenara mı iterler, yoksa, bizlerin de aşkları sevdaları var deyip özel bir kutlama yaparlar mı bilemem. Merak ettiğim şey, böyle özel günlerin “Dindar Gençlik” formatına nasıl sığdırılacağı. Unutulmaması gerekir ki, İslamiyet ideal bir toplum için, vicdani bilinçle donatılan birey ahlakını, adaletli uygulama içindeki yönetimin sorumluluk ahlakıyla bütünleştirir. “Nasılsanız o çeşit yönetilirsiniz. Başınıza o çeşit adamlar geçer.”

     14 Şubat tarihi hiç unutamayacağım bir tarih. Çünkü, iki yıl önce Sevgililer Günü sabahında annem hayata gözlerini yumdu. Yüreği insan sevgisiyle dolu bir anneydi. İnsanlar arasında hiç bir şekilde ayırım yapmaz, herkesin derdine derman olmaya çalışırdı. Cumhuriyet’ten bir yıl sonra doğmuş, namazında niyazında tam bir Cumhuriyet kadınıydı. Rahmetli babamın yobazlar için kullandığı “Örümcek Kafalılar” sözünü hiç unutmaz, Türkiye Cumhuriyeti’ne en büyük tehlikenin dinci yobazlardan geleceğini söylerdi. En nefret ettiği şey “israf” tı. Toplumda bu kadar çok aç ve yoksul varken lüks ve gösteriş içinde yaşayanların değil müslüman, insan bile olamayacaklarını kızarak ifade ederdi.  Çocukluğumuzdan beri evimizde küçük bir ekmek parçasının bile hiçbir şekilde ziyan edilmediğini, mutlaka değerlendirildiğini her zaman anımsarım. İçi sevgi dolu bir insanın, Sevgililer Günü’nde ölmesi tesadüf olmasa gerek. Bir kez daha ruhun şad olsun Canım Annem.

     Anılar ve biraz da hüzün dolu bu paragraftan sonra güzel bir Sevgililer Günü fıkrasıyla yazımıza devam edelim:

14 Şubat sabahı kadın uyanır uyanmaz;
— Kocacığım! Rüyamda ne gördüm biliyor musun? Akşam eve elinde çok güzel bir paketle geliyorsun…
— Eee
— Ben de paketi heyecan içinde açıyorum ve içinden ne çıkıyor biliyor musun?
— Eeeee!!!
— Bir inci kolye! Sence bunun anlamı ne olabilir?
Adam gülümser:
— Bu akşam öğrenirsin sevgilim, der.
Akşam olur adam elinde güzel bir paketle eve gelir. Kadın gözlerine inanamaz; çok heyecanlanır:
- Kocacığım sen bir harikasın!..
Kadın paketi aceleyle açar. Kutunun içinden bir kitap çıkar. Üzerinde;

“RÜYA TABİRLERİ” yazmaktadır!!

     Kendini ve hayatı sev ki, o da seni sevsin. Ne güzel de yazmış Can Yücel “ANLADIM”  şiirinde:

Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım.
Ölürcesine isteyen beklemez,
Sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi.
Beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım,
Sevgi emekmis.  
Emek ise vazgeçmeyecek kadar,
Ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş...