Ahmet AKIN – Yeminli Mali Müşavir

     Dinlerin en yücesi Müslümanlığı kadının saçının teli ile eteğinin boyu arasına sıkıştıran kindar dinciler, Potanın Perileri ile Filenin Sultanları’nın Londra Olimpiyatları’na katılma hakkı kazanmalarından pek hoşnut olmadılar.  Çünkü, Onlar Çağdaş Türkiye’nin Atatürkçü kızlarıydı.

     Yandaş medya Perileri ve Sultanları görmemezlikten geldi. Onlar için kadın, sıkmabaşlı ve ayak bileklerine kadar örtülü olmalı. Başı açık, kolsuz forma ve şort giyen kadınlar, sporcu bile olsalar kabul edebilecekleri birşey değildi. Kızlarımızın basketbol ve voleyboldaki başarılarından sonra, Atletlerimizin Avrupa Şampiyonasındaki başarıları canlarını daha çok sıktı.

     Özellikle, Başbakan’ın, sıkmabaşı siyasi simge olarak ilan etmesinden sonra, iktidara yakın olmak isteyen çıkarcı gruplar, durumdan vazife çıkararak, eşlerinin ve kızlarının hızla başını örtmeye başladılar. İktidara yakın olmak için örtünmek ve badem bıyık önemli bir referans kaynağı oldu. Yüce dinimizi şekilciliğe sokarak istismar edenler hem kendisine hem de topluma zarar verdiklerini anlamamazlıktan gelmektedirler. Dinimizi, rant ilişkilerinde araç olarak kullanmaktan da utanmamaktadırlar.

     Başbakan’ın öfkeli ve agresif yapısı yandaşlarına da yansımaktadır. Başbakan’ın öfke ve kızgınlığının bazı komplekslerinden kaynaklandığını düşünüyorum. Orta Okul ve Liseyi İmam Hatiplerin baskıcı ve tek yönlü eğitimiyle geçirdikten sonra, ciddi bir üniversite eğitiminden geçmemesi, olaylara çok yönlü ve değişik pencerelerden bakma yeteneği ile entellektüel özelliklerini geliştirememiştir. Bu nedenle dünyadaki gelişmeleri kavrayamamakta, danışmanlarının kendisine sunduğu kadarıyla yetinmektedir. Belki, işin kolayına kaçarak kendisini ABD’nin kollarına atmış da olabilir.

    Din, siyaset ve ticaret üçgeninde işlerini yürütenler ceplerini kolaylıkla doldurabilmekte, kendi çıkarlarını her zaman ülke çıkarlarının önüne  geçirmektedirler. Rüşvet ve yolsuzluğu marifet olarak sunanlar çoğaldıkça, dini değerlerimizi kullanmak da çoğalmaktadır. Toplumun büyük bir kesiminin rahatsızlığı buradadır. Din örtüsü altında haram para kazananlarla başedebilmek, iktidarın engellemeleri ile her geçen gün daha da zorlaşmaktadır.  Hoş bir fıkrayla yazımızı sonlandıralım:

 Erzurumda yaşayan ihtiyar ninenin bir Cuma günü kocası vefat eder.

Bizim inancımızda CUMA Günü mübarek bir gündür ve bu günde meydana gelen her şeyde bir hayır aranır.

İhtiyar ninemizin kocası da Cuma günü öldüğü için hayırlı bir ölüm olarak kabullenip, kocasının cennete gitmesini ister ama kendi kendine de ;

“- Eyi bu herif Cuma günü öldi. Ya cennete gidemese ?” diye şüpheye düşer. Şüphesini gidermek ve rahatlamak için çevrede bilinen ve tanınan bir bilgine gidip derdini açar ve aralarında şöyle bir konuşma geçer.

-Hoca efendi. Rahatsız ettim. Bir derdim var, içimde bir şüphe var, kendi kendimi yiir durirem.

-Söyle hele kadın nedir derdin, ne sızlanıp durursun ?

-Hoca efendi benim kocam Cuma güni öldi. Sizce cennete gider mi, getmez mi ?

-Bre kadın, ben cennet ve cehennemin bekcisi, ya da bu işlerin Erzurum sorumlusu muyum. Nerden bileyim senin kocanın nereye gideceğini.

-Ama hoca efendi. Hani diiyrler ya. Cuma günü doğanlarla ölenler, Hayırlı günde doğmuştur ve ölmüştür. İstirem ki, kocam cennete getsin. Hele bi bah hocam.

İhtiyar kadının hele bi bakıver hocam demesine dayanamayan hoca efendi, başlar ihtiyar kadına sorular sormaya :

-Bre hanım kocan namaz kılar mıydı ?

-Vallah hocam heç namaz kıldığıni görmedim. Ama namaz kılanları bi’ severdi, bi’ severdi deme gitsin.

-Peki Oruç tutar mıydı ?

-He zöhüre gahirdi. Yiirdi içirdi, yatirdi; Ama gündüzün yine yiir içirdi. Ama oruç tutanları bi’ severdi, bi’ severdi. Hem de onlarınnan akşam iftarlara katılırdi.

-Peki zekat verir miydi ?

-Şimdiye kadar heç zekat verdiğini görmedim ama, zekat verenleri bi’ severdi, bi’ severdi. Onları hep methedirdi, övirdi.

-Peki hiç Hacca gitti mi ?

- Çoh niyetlendi, ama, hep gideceği zaman vazgeçti. Yalnız hoca efendi hacca gidenleri bi’ severdi, bi’ severdi. Onların yoluni gözlirdi, yüzeklerini, tesbihlerini alirdi, hurmalarını alirdi ve pek severdi.

-Peki hiç Kelime-i şehadet getirir miydi ?

-Ne yalan diim de günaha girim. Onu da heç duymamışem.

-Ee ihtiyar hanım. Benim san söyleyeceğim şudur:

“-Kocam Cuma günü öldü cennete gider mi demiştin değil mi ?

Vallahi cumayı bilmem ama cumartesi günü kocanın canına okurlar.”