Ahmet AKIN – Yeminli Mali Müşavir

     Kimilerinin başörtüsü, kimilerinin sıkmabaş ve kimilerinin de türban olarak adlandırdığı kadınlarımızın örtünme şekli, modayı takip ederek uygulanma alanını hızla yaygınlaştırıyor. Siyasi konjonktürün de buna çok katkısı oluyor. Aslında sorun, insanların başını örtüp örtmemesinden çok, siyasal iktidarın kendi dini kurallarına dayalı bir toplum için dayatmasından çıkıyor.

     Tartışmalar Kur’andan çıkmıyor. Kendi mezhep anlayışlarını Kur’an diye kutsallaştıran geleneksel bağnazlık ve tutuculuktan çıkıyor. Kur’an bir konuyu yoruma açık bırakmışsa, bu tutarsızlık, düşünce ve davranışların birbirlerine ters düşmesi değil, Kur’anın insanların akıl süzgecinden geçirmeye  bıraktığı serbestlik alanının varlığındandır.

     Öncelikle şunu belirtmekte fayda var. Başını örtmek isteyenlerin engellenmesi insan hakları açısından doğru değildir. Nasıl ki, insanların, namaz kılmaya, oruç tutmaya ve başını örtmeye zorlanmasının insan haklarına aykırı olduğu gibi. Erkeğin kadına örtünme konusunda önerileri ve teşvikleri olabilir. Ancak, baskı uygulayamaz. Herkes, kıyafetini seçmekte özgür olmalı ve sosyal, kültürel ve dinsel çeşitliliklere saygı duyulmalıdır. Ancak, aslolan yasalar ve Anayasa’dır. Çağdaş bir toplum yaratmak istiyorsak, vatandaşları dinine göre ayırt etmemeyi öngörmeliyiz.

     Aslında türban ve başörtüsü birbirinden tamamen farklı iki kavramdır. Başörtüsü, Anadolu’da gelenekler gereği, sadece saçları örtmek için takılan bir giysi olmasına rağmen, türban, sıkı ve saçın gözükmeyeceği şekilde boğazda bağlanan “İslami başörtüsü” dür. Başbakan tarafından da türbanın siyasi bir simge olduğu ilan edilmiştir. Dinci kesimlerin türban yerine başörtüsü tanımını kullanmaları tamamen aldatmacadır. Çünkü, annelerimizin kullandığı başörtüsü geleneğinin yüz yıllardır süregelen bir geçmişi vardır. Türban ya da sıkmabaş’ın mazisi ise çok yenidir ve siyasi bir ifade barındırır.

     Kamu idaresindeki türban yasağına karşı açılan davalar gerek Anayasa Mahkemesi ve gerekse Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinde reddedilmiştir. Mahkemeler, türban yasağının “özel yaşama saygısızlık” değil, aksine diğerlerinin hak ve özgürlüklerine, özel yaşamına saygı olduğunu vurgulamıştır. Aslında bu mahkeme kararlarının da pek bir hükmü kalmamıştır. Türkiye’de her konuda olduğu gibi bu konuda da fiili durum yaratma kültürü baskın çıkmaktadır.

     Anayasa ve yasalarımıza aykırı olmamak, toplumun düzenini bozmamak ve ortak geleneklerimize ve değerlerimize  saygılı olmak koşuluyla hiç kimsenin kıyafet serbestisi sınırlanmamalıdır. Buna kadınlarımızın örtünmesi de dahildir. Herkes kıyafetini seçmekte özgürdür. Düşünce ve ifade özgürlüğü gibi din ve vicdan özgürlüğü de Anayasal bir haktır.

     Her konuda olduğu gibi türban konusunda da gizli bir gündemi bulunan Başbakan’ın kafasından geçenleri az çok anlayabiliyoruz. Tüm kamu kurumlarındaki türban yasağının kaldırılması konusunda düşünceleri var. Sanırım, Anayasa değişikliğinde baklayı ağzından  çıkaracak. Benim şöyle bir beklentim var: Nasıl olsa Türk Hava Yolları artık özel şirket statüsünde. Yer hosteslerine ilave olarak türbanlı ve tesettürlü hostesler önümüzdeki aylarda uçaklarımızda görev alabilir. Uçaklardaki içki servisinin kaldırılması da düşünülecektir.  

Biraz da tebessüm:

Bir gün küçük bir kasabaya genç ve yakışıklı bir imam taşınır ve kasabanın en güzel kızına aşık olur Kız da imama karşı ilgisiz değildir. İmam kızı babasından istemeye karar verir. Kasabanın sakinleri kızın babasının hocaları sevmediğini kızı asla ona vermiyeceğini söyleseler de, imam bir kutu çikolota ve bir demet gül ile genç kızın kapısına varır.   Kızın babası hiddetle;

-“Benim imama verecek kızım yok” der.

İmam büyük bir üzüntüyle evine varır. Ertesi günün sabahı imamın sesi minareden yankılanır;

-“Bu sabah ezanını sevipte kavuşamayanlar için söylüyorum.”