Ahmet AKIN – Yeminli Mali Müşavir

     Mersin’de Cumhuriyet Halk Partisi, Mart 2014’te yapılacak olan yerel seçimlerde belediye başkan adaylarını belirlerken hangi yöntemi uygulamalıdır sorusu, hem çok kolay, hem de çok zor yanıtlanabilecek bir soru. Bu soruya verilebilecek en kestirme yanıt; “ön seçim yaparız olur biter.” İşin rengi pek öyle değil. Çünkü, ön seçim hakim gözetiminde yapıldığından dönüşü olmayan bir yol. Belediye seçimleri milletvekili seçimlerine benzemez. Çok daha fazla değişken seçim sonuçlarını etkiliyor. Onun için daha katılımcı ve objektif olabilecek karma bir yol izlemekte fayda var.

     Cumhuriyet Halk Partisi Mersin İlinde yapılacak olan belediye seçimlerinde, Büyükşehir, Yenişehir, Mezitli, Toroslar, Akdeniz, Tarsus, Silifke, Mut ve Anamur’un favori partisi. Bu bakımdan aday belirlemede hata yapmaması gerekiyor. Cumhuriyet Halk Partisi’nde bir türlü önlenemeyen Örgüt-Belediye Başkanı anlaşmazlığı sorunu yine birçok yerde devam ediyor. Öncelikle, bu anlaşmazlığın ortadan kaldırılması gerekiyor. Örgütler de, Belediye Başkanları da hareket alanını ve sınırını doğru belirlemeli.

     Belediye seçimlerinde başkan adaylarının belirlenmesinde şöyle bir yöntem uygulanabilir:

Örneğin; Mersin’in Yenişehir İlçesinde partiye kayıtlı yedi bin civarında üye var. Tabii bunların tamamı aktif değil. Genel Merkez’in koordinasyon ve denetimde tüm üyelerle yapılacak eğilim yoklamasına katılacak olan aday adaylarının aldıkları oylara göre yapılacak olan sıralama sonucunda ilk beşe girenler, ikinci bir değerlendirme ölçüsü olarak, kamuoyu yoklaması özelliğinde Yenişehir halkına sorulmalıdır. Eğilim yoklaması sonucunda yüzde beş-altı oyla dördüncü ya da beşinci sırayı alanların anket çalışmasında isimlerinin yazılmasına gerek yoktur. Böyle bir anket çalışmasında şu iki sorunun sorulması yeterlidir: “12 Haziran 2011” genel seçimlerinde hangi partiye oy verdiniz ve aşağıdaki isimlerden hangisi CHP’nin belediye başkan adayı olmalıdır?

Anket çalışmasının şöyle bir önemi vardır. CHP’nin Yenişehir’deki aktif üye sayısı, seçimlerde aldığı oyun yüzde on’u civarında. Demek ki, parti üyesi olmayan elli bin kişi  CHP’ye oy veriyor. Bu nedenle, belirlenecek başkan adayının bunlar tarafından da benimsenip benimsenmediğini yaklaşık olarak bilmek çok önemli.  Üçüncü ve son olarak, Genel Merkez tarafından görevlendirilecek heyetler tarafından Mersin’deki Odalar, Dernekler, Sendikalar, Sivil Toplum Örgütleri ve Gönüllü Kuruluşların objektif  görüşleri alınmalıdır. Aday olarak görmek istedikleri kişinin hangi özelliklerinden dolayı beğenildiği açık olarak öğrenilmelidir. Elbette, partili belediye başkanları da eğilim yoklamasına katılmalıdır.

     Eğilim yoklaması, anket çalışmaları ve demokratik kitle örgütlerinin görüşlerinden elde edilen sonuçlar harmanlanarak doğru adayı belirleme şansı çok yüksek olacaktır. CHP Yönetimi böyle bir yöntemi Mersin’de favori olduğu tüm ilçelerde rahatlıkla uygulayabilir. Büyükşehir adayının belirlenmesinde de aynı yöntem uygulanabilir.

   Seçimler ve aday belirleme konusu gündeme geldiği zaman söylenen şu söz beni çok fazla üzüyor: “Üye yapısı sağlıksız”.  Bu çok yanlış bir görüş. Çünkü, Cumhuriyet Halk Partisi’nin her üyesi birbirinden değerli ve sağlıklıdır. İster işçi olsun, ister fabrikatör, ister köylü olsun, ister milletvekili. Üyesine ve örgütlerine güvenmeyen bir parti, her zaman yerinde saymaya mahkumdur. Üyelerimizin eksiği olabilir. Ama onlar, her zaman ve canı pahasına, laik ve Atatürkçü Türkiye Cumhuriyeti’nin korkusuz savunucularıdır.

     Politikadan bahsederken fıkra anlatmamak olmaz:  

Bir ülkede bir “Bakan”, kendisini gazetecilere hiç sevdirememişti. Ne yapsa makbule geçmiyor, basın her gün kendisiyle uğraşıyordu. Nihayet :
-Öyle bir şey yapayım ki, gazeteciler mat olsun, diye düşündü ve ilan etti :
-Pazar günü saat 10’da “Bakan” denizin üzerinden yürüyerek geçecek.
Pazar sabahı saat 10’da tüm basın mensupları toplandılar orada. “Bakan” geldi ve elinde bastonuyla denizin üzerinde yürümeye başladı. Karşı kıyıya kadar da yürüdü geçti. Herkesin gözleri dehşetle açılmıştı.
Fakat ertesi günü tüm gazetelerde şu başlık okundu :
-“Bakan” yüzme bilmiyor!