Ahmet AKIN – Yeminli Mali Müşavir

     Akıl ve zeka arasındaki en önemli fark, bir başkasından akıl alabilirsiniz ama zekayı asla. O, her insanın kendisine ait bir kabiliyetidir. Akıllı olmak, kendi davranışlarını bilmek, kontrol edebilmek, doğru ve yanlışlarını değerlendirebilmek yeteneğidir. Zeka ise bir olayı önce anlama, ilişkileri kavrama, yargılama ve açıklayarak çözme yeteneğidir. Genel olarak zekanın 12 yaşına kadar hızla geliştiği sonra gelişme hızının yavaşlayarak 20 yaşına kadar sürdüğü, orta yaşlarda ise zeka seviyesinin sabit kaldığı kabul edilir.

     “Türkiyeli Başbakan”ın anlayamadığı şu: Zeki insan değişime açık, farklı bakış açıları ortaya koyabilen ve proaktif düşünen insandır. Onları anlayabilmek için onların zeka seviyesine ulaşmak gerekir. Zeka, bir insanın her türlü olay karşısında aynı yeteneği gösterebileceği anlamına da gelmez. Karşınızdakini dinlemeden, onu anlamaya çalışmadan ve onunla bir empati kurmadan atılacak her adım geri tepecektir. Nitekim, Taksim Gezi Parkı Direnişinde atılan yanlış adımlar sorunların daha da büyümesine neden olmuştur.

     Şu soru çok soruluyor: “Türkiyeli Başbakan” mitingleri neden yapıyor? AKP’nin İstanbul, Ankara, Kayseri, Samsun ve Erzurum mitinglerindeki konuşmalarını incelediğimiz zaman şu sonuca ulaşıyoruz. “Türkiyeli Başbakan” doğrudan satış tekniğini uyguluyor. Kendi tabanının dağılmasını önlemek ve safları sıklaştırmak için, önemli ölçüde yalan haberler üzerine kurulu söylemlerle bilinçaltına girmeye çalışıyor. Eğer bir insan bir yalanı durmadan tekrar ederse, sonunda yalanın gerçek olduğunu kabul edecek insanlar olacaktır. Çünkü, bilinçaltı yapıcı ve yıkıcı düşünce dalgaları arasında ayırım yapmamakta olup, ona verdiğimiz malzemeyle, yani düşünce dalgalarımızla çalışmaktadır. Yapılmak istenen oldukça açıktır. Örneğin, Dolmabahçe Camisi’nde bira içtiler ya da türbanlı bir kadını Taksim’de taciz ettiler gibi sözlerin her mitingde tekrarlanmasının ve bunların bir de dini motiflerle süslenmesinin nedeni kitlelerin bunlara inandırılmak istenmesidir.

     Makarnacılar ve kömürcülerle, yoksulluk ve cehaleti kader olarak gören, burnunu karıştıran adamlar bu masallara, hurafelere ve yalanlara ne kadar inandılar bilemiyorum. Onlardan pek de umudum yok. Benim merak ettiklerim, vatanına, milletine ve bayrağına bağlı mütedeyyin Müslümanlar. Ülke dilim dilim bölünürken, dinlerin en yücesi Müslümanlık bazılarının adet ve geleneklerine mahkum edilirken, Türkiye Cumhuriyeti ortadan kaldırılmak istenirken, hangi gerekçelerle AKP’nin peşinden gidiyorlar bilmek istiyorum. Belki de onlar haklı !

     İki yüz kırk bin polis ve bütçeden harcanan on milyar dolar “Türkiyeli Başbakan”ı çok tatmin etmemiş olacak ki, polis sayısını artıracağını, silah ve teçhizatlarının daha da güçlendireceğini söylüyor. Mısır’ın devrik Cumhurbaşkanı Hüsnü Mübarek’in de on milyon polisi vardı. Bugün, demir bir kafesin içinde öleceği günü bekliyor. Polisimizi rahat bırakalım. Onlar da bu vatanın evlatları. Halkın polisi olmanın gururunu ve zevkini yaşamak onların en doğal hakları. Kaba kuvvetle, tehditle, bağırıp çağırmakla hiçbir sonuç alınamaz. Önemli olan hoşgörü, uzlaşı ve diyalog içinde tarafların birbirlerini anlayıp çözüme ulaşmalarıdır.  

     Taksim Gezi Parkı direnişinden Ana Muhalefet Partisi’nin de ciddi dersler çıkarması gerekiyor. Doğru zamanda ve doğru yerde yapılmayan muhalefetin, muhalefet olmadığını anlamış olduklarını düşünüyorum.