Ahmet Akın – Yeminli Mali Müşavir

     Cehalet, Türkiye toplumu açısından geçerli bir tespit sayılabilir. Gerçi, cahilliğin kime göre ve neye göre olduğu tartışmaya açık bir konudur. Ortalama eğitim seviyesinin ilkokul düzeyinde olduğu, kitap okuma oranının yüzde 4’lerde, gün içinde “herhangi bir şey” okuma oranının ise yüzde 25 civarında olduğu bir toplumda cehaletin varlığından söz edilebilir.

     Peki, ülkemizde, koyu muhafazakar bir partiye oy verenlerden önemli bir kesimin işçiler, köylüler ve yoksullardan oluşmasını ve eğitim seviyesi düştükçe, koyu muhafazakar partinin oy oranının artmasını, “halk aptal ve cahildir” diyerek izah edebilir miyiz?  Kesinlikle edemeyiz. Çünkü, gerçek yaşam bunu reddetmektedir.

     Sol propagandanın başarılı olduğu ve çoğu okuma yazma bilmeyen yerlilerden gelen oylarla iktidar olan Chavez ile, “cahil olmadığı” kabul edilen ileri kapitalist ülkelerdeki sağ-muhafazakar iktidarları nasıl açıklamak gerekir.

     Hiçbir halk diğerinden daha akıllı ya da aptal değildir. Önemli olan sistemin bir ülkede nasıl kurulduğu ve uygulandığıdır. Araştırma ve geliştirmeye kim çok kaynak ayırıyorsa, özgür bir ortam yaratarak, yaratıcı ve bilgili insanlara kapılarını açıyorsa, o daha başarılı oluyor.

     Toplum, esasında kendi sorunlarının çözümüne hangi parti daha faydalıysa ona oy veriyor. Halkın asıl gündemini dertlerine çözüm getirecek projeler oluşturuyor. Bu bakımdan, Türkiye’nin temel sorunları işsizlik, eğitim, enerji, tarım, hayvancılık ve sağlık politikalarında alternatif politikalar halka anlatılmalıdır. Halkı önemsemek ve ona güven vermek gerekir.

     Türkiye’nin bugünkü durumuna baktığımızda, “yolsuzluk şaibesi” altındaki iktidar, algı yaratarak, toplumu ve halkı “havuz medyası”nın desteğiyle etkilemeye çalışmaktadır. Muhalefet ise, iktidarı, yolsuzluk ve rüşvetin merkezi olduğu konusunda mahkum etmeye çaba göstermektedir. Sonuçta, kararı 30 Mart seçimlerinde halk verecektir. Bu noktada, sosyal demokratlara şu söylenebilir: “Sağ’a özenerek değil, sol gibi sol olunarak ve halka yoldaş olarak iktidara gelinebilir.”

     Genel seçimlerle yerel seçimleri birbirinden ayırmak gerekir. Yerel seçimlerde, sonuçta bir belediye başkanı ile belediye meclisi seçilecektir. Genel seçimlerde ise ülkeyi yönetecek iktidar seçilmektedir. Aynı söylemleri hem genel seçimlerde ve hem de yerel seçimlerde kullanamazsınız. Belediye seçimlerinde her seçim bölgesinin kendine özgü sorunları ve çözüm yöntemleri vardır. Ortak nokta, halkın yaşamının kolaylaştırılmasıdır. Farklılık, yatırım tercihleri ve yönetim anlayışından kaynaklanmaktadır.

     Sosyal demokrat bir partiden seçilen iki ayrı kentin belediye başkanlarından biri halkı yoldaş olarak kabul edip halka dönük politikalara öncelik verip, yatırım tercihleri ile yönetim anlayışını bu doğrultuda geliştirsin ve uygulasın, diğeri ise, halkı önemsemeyerek, beton, hafriyat, dolgu alanı ve asfalt işlerinden başka gözü hiçbir şeyi görmesin. Sonuç şu olacaktır: Halkı önemseyen, halk efendimizdir diyebilen, adil, şeffaf ve hesap verme sorumluluğunun bilincinde olan sosyal demokrat başkanın oyları sürekli artacak, halkı önemsemeyen yani onu yoldaş olarak kabul etmeyen, beton, hafriyat, dolgu alanı ve asfalt işlerine takılıp kalan, kaynakları hovardaca kullanan başkanın halk desteği ise durmadan gerileyecektir.