Ahmet Akın – Yeminli Mali Müşavir

     Dost acı söyler. CHP görkemli bir çınar. Bu çınarın kurtlar tarafından içinin boşaltılmakta olduğunu görmek üzüntü veriyor. CHP’nin bir türlü öncü parti konumunda örgütlenememesi, CHP Sevdalıları’nın umudunu kırıyor.

     CHP, 2002 Genel Seçiminde %19.42, 2007’de %20.88, 2011’de %25.9, 2015 seçimlerinde ise %25.13, 25.31 oy aldı. Oylar yüzde 25 bandında geziyor. Yani CHP yerinde sayıyor. Her seçimden sonra da aynı kısır döngü devam ediyor. Kimse sorunun temeline inmiyor.

     CHP’de temel sorununun, köhnemiş üye ve örgüt yapısıyla, halka dönük politikalar ortaya koyamayarak, halka güven veremediği olduğunu kimse anlamak istemiyor. Yaşlı başlı adamlar gidip evde torunlarıyla oynayacağına, ilçe başkanı oluyorlar, yönetici oluyorlar. CHP, siyaseti meslek edinen ak saçlılardan bir türlü kurtulamıyor. İlçe başkanlarının tabanda bir karşılığı ve umut verebilecek bir dinamizmi olmalıdır. Gençler önemsenmeli ve ön plana çıkarılmalıdır.

      1976 yılında, o zamanki CHP Mersin Merkez İlçe Başkanı Bülent Olgun’la “Karınca Mali Müşavirlik Bürosu”nda ortak olarak çalışmaya başladığımda, ben 26 yaşında, Bülent Abi’de 34 yaşındaydı. Bizler kendi aramızda konuşurken; “ya arkadaş ilçe başkanlığı için Bülent Abi’de yaşlandı herhalde, daha genç birisi bu göreve gelse daha iyi olmaz mı” diye sohbet ettiğimizi çok iyi anımsıyorum. O yıllarda gençlik, CHP’nin en önemli dinamizmiydi. Maalesef, torun torba sahibi partililerimize bunu bir türlü anlatamıyoruz. Elbette, onlar için de partide çok önemli görevler var. Partiye hizmet etmek için illa da yönetici olmak şart değil.

     CHP, 7 Haziran seçimlerinde milletvekili adaylarının önemli bir kısmını tüm üyelerle yapılan önseçimle belirledi. Kağıt üstünde gözüken toplam üye sayısına göre önseçime katılım oranı yüzde 35’ler civarında oldu. Yüzde 65 neden oy kullanmaya gelmedi. Yüzde yüz katılım beklemek zaten olmaz. En azından yüzde 70 bir katılımla önseçimin gerçekleşmesi gerekirdi. Bu sonuçlar bile, CHP’nin üye yapısının sağlıklı olmadığını bariz bir şekilde ortaya koyuyor. Başka partilere gidenler var, bulunduğu adresi terk edenler var, ölenler ve CHP ile hiçbir ilgisi kalmayan üyeler var.

     CHP’yi sağlıklı bir üye yapısına kavuşturmak için ilçe yönetimlerinin yapması gerek önemli bir iş var. Her mahalle için ayrı olmak üzere, mahalle üyelerinin adı soyadı, mesleği ve telefon numaralarının olduğu kitapçıklar hazırlanmalı ve bunlar üyelere tek tek dağıtılmalıdır. Bu listeler dağıtılırken partililere şu söylenmelidir: “Bunlar senin yol arkadaşların, yoldaşların. Sadece siyasi çalışmalarda değil, ekonomik, sosyal ve insani çalışmalarda da birlikte olacağın arkadaşların. El ele ve omuz omuza yolunuza devam edin”. Bu çalışmalar devam ettikçe, naylon üyelerde kendiliğinden temizlenecek ve yeni üyeler gelecektir. Çünkü, gerçek CHP’liler kendi aralarında otomatik bir denetim sistemi yaratacaklardır.

     İlçelerde, mahalle ölçeğinde yapılacak, gündemi ve zamanı daha önceden belirlenmiş toplantıların sonunda, ilçedeki tüm üyeleri kapsayacak geniş salon toplantılarının yapılması örgütsel yapıyı güçlendirecektir. Nitelikli üye sayısının arttırılması ile birlikte, delege sistemi mutlaka kaldırılmalıdır. İlçe ve İl Danışma Kurulları’nın hiçbir işe yaramadığı ortadadır. Kurultay Delegeleri’nin seçiminde de tüm üyeler etkin olmalıdır. Masa başında yazılan mahalle delegeleri tarafından ilçe yönetimleri ve il delegelerinin seçilmesi, kısır döngünün başlangıç noktasını oluşturmaktadır. Bu köhnemiş sistemi değiştirmek zor bir iş değildir. Yeter ki, CHP’nin güçlenmesi ve iktidar olması dert edinilsin.

     Bir tiyatro oyununda 20 yıldır yardımcı bir rolde oynayan sanatçı, sürekli aynı rolde oynamaktan nasıl sıkılırsa, CHP’liler de böyle daralmış durumda. İşin tuhaf tarafı, tepedekilerin bu oyundan hiç sıkılmamış olmaları.