Ahmet AKIN – Yeminli Mali Müşavir

     Kaderin cilvesine bakın. “Türkiyeli Başbakan”, son yıllarda sürekli olarak, halkına zulmetmeyi bırak diye uyardığı Suriye Devlet Başkanı Başer Esad’dan (Eset oldu) aynı doğrultuda kendisi uyarı aldı. Taksim Gezi Parkı direnişinde halka karşı güç gösterisi yapan polisin tavrı, Türkiye de olduğu gibi tüm dünyada da tepki ile karşılandı. Yeri gelmişken genç polislere bir çift sözüm var: “Ben de bir polis çocuğuyum. Nedir bu kin ve nefretiniz? İktidarın paralı askeri gibi davranmayın, halkın polisi olun. Hepimiz kardeşiz.”

     Tüm Türkiye’ye dalga dalga yayılan Taksim Gezi Parkı direnişi iktidara karşı ciddi bir tepkiye döndü. Altmış üç yaşında birisi olarak ben böyle bir direniş ve iktidarı protesto eden demokratik bir tepki görmedim. AKP’nin baskıcı rejiminden ve yaşam tarzlarına müdahalesinden bunalan geniş halk kesimleri yedisinden yetmişine kadar, erkeğiyle, kadınıyla ve çocuklarıyla sokaklara ve meydanlara indi. Sağcısıyla, solcusuyla, genci ve yaşlısıyla alanları dolduranlar demokrasi ve özgürlüklerinden ödün vermeyeceklerini haykırdılar. Büyük Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün sözü meşaleleri oldu. “Şayet bir gün çaresiz kalırsanız, bir kurtarıcı beklemeyin, Kurtarıcı kendiniz olun.” 

      Alkol yasağı ile başlayıp “Türkiyeli Başbakan”ın “iki ayyaş” sözü ile doruk noktasına ulaşan sessiz tepkiler Taksim Gezi Parkı direnişinin başlaması ile birlikte patlama noktasına ulaştı. Demokrasinin sadece seçim olmadığını herkes anlamak zorunda olmalıdır. Rüşvet ve yolsuzluğu, işsizlik ve yoksulluğu, demokrasi ve özgürlükleri görmemezlikten gelip, vatandaşın içtiği bir şişe biraya ya da bir duble rakıya göz dikmek saçmalık olduğu kadar da basitliktir. Başbakanlar söyledikleri sözlere çok dikkat etmelidirler. Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı’nın, bu Cumhuriyeti kuranlar için “iki ayyaş” benzetmesi yapması bardağı taşıran son damla oldu. Artık, Türkiye’de hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.

     Muhafazakarlıkta aşırıya kaçmak, toplumun gelişmesini engelleyen bir virüs gibidir. İşte Ortadoğu, Afganistan, Mısır, Libya ve diğerleri. Toplumun değerlerine müdahale etmeye çalışmak ve insanların özel yaşamlarına karışmak antidemokratik olduğu kadar da insani değildir. Hele hele, dini kuralları devlet yönetiminin belirleyici unsurları olarak sunmak, bir ülke için yapılabilecek en büyük kötülüktür. Bu hataya düşen toplumlar, etnik köken ve mezhepsel olarak sürekli bölünme içinde olmuşlardır ve sürekli bir iç savaş yaşamaktadırlar.

     Mustafa Kemal Atatürk’ün çağdaş ve laik Cumhuriyet anlayışını sürekli eleştiri konusu yapmak kimseye fayda sağlamaz. Tarih süreci içindeki olayları ve kararları o zaman ki, koşullarıyla değerlendirmek doğru ve objektif bir yaklaşım olacaktır.  Sürekli, Atatürk Cumhuriyeti ile hesaplaşma içine girip, Türkiye’ye gerici zihniyeti yeniden getirmeye çalışmak, aptallık olduğu kadar da vicdansızlıktır. Hatalarımızdan ders çıkarıp, geleceğimizi daha sağlam temeller üzerine kurmak yerine, Türkiye’ye sürekli patinaj yaptırmak, emperyalist sermayenin arayıp da bulamadığı  bir ortamdır. Böyle bir hataya ancak, kendisini emperyalist sermayenin görevlisi olarak görenler düşebilir. Evet, bizler emperyalist sermayenin görevlileriyiz diyorlarsa, bunu açık olarak söylemelerinde fayda var. Ama, bizim işimiz takiyye sanatı diyorlarsa, o zaman yanıtlarını Taksim Gezi Parkı direnişinde olduğu gibi alırlar.

     Bir tweet mesajıyla yazımızı sonlandıralım:

Otobüste sırtım çok ağrıyor “oof” dedim. Yanımdaki yaşlı amca: “Ata’nızı ilk kez omuzlarda taşıyorsunuz, ondandır, kolay değil di mi? dedi. Ne denir…